تابستان
"به یاد شهریار"
عکس از آرشیو سیناعباسی هولاسو
بیا که راحت دلهای بی قرار تویی
حدیث غم به تو گویم که غمگسار تویی
شب خنک چو نسیمی فراز بام و درخت
صدای آبیِ لالاییِ دیار،تویی
کمال باغ و صفای کرانه در دل توست
پس از بهار و تو گویی به از بهار تویی
فکنده کشتی سودا به آب های سلیم
غلیظ بی غش و انبوه بی غبار تویی
بر آن سمند طلایی،سلاح گرم به دوش
بزن به خرمن و برزن که شهسوار تویی
قسم به ظهر تو آن خلوت عمیق و بسیط
که در میانه و از هر چه برکنار تویی
بسان نور شفق،روی دشت سنبل زرد
زیاد و اندک و پنهان و آشکار تویی
بسی شنیدم و خواندم کلام نغز،ولی
به لوح خاطره تک بیت زرنگار تویی
چراغ برقه ات باد چشم سبز سهیل
که بر مدار زمین،روح زهره وار تویی
غزل سرود سلیمان و گشت باد به دست
خبر نداشت در این ملک،شهریار تویی
